Einde van het Senergiek Senioren Orkest
Het Senioren Orkest van Senergiek heeft zichzelf per eind december 2022 opgeheven. De gemiddelde leeftijd van de leden was 83 jaar, en hoewel ze er plezier in hadden, moesten ze zelf constateren dat het niveau te laag was geworden. Niet te laag voor gezellig samen spelen, wel te laag om naar een optreden toe te werken. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de leeftijd, want de kwaaltjes komen vanzelf en vaak ongemerkt, maar gaan niet meer weg. Problemen met het horen, het zien, het concentreren, het komen en gaan. Vervolgens deed corona het orkest de das om: 7 muzikanten moesten afhaken of stierven. Via aanwervingen kwamen er wel weer een paar nieuwe bij, maar daarvan haakten sommigen alweer snel af. Ze bleven over met 16 mannen en vrouwen - en dat is te weinig. ‘Naast een zwakke heb je een sterke nodig, en als die sterke er geen zin meer in heeft, dan houdt het op’.
We zitten thuis aan de keukentafel bij Ad van Rooij, de penningmeester. Ad heeft ook Henk van den Boom, secretaris, en Twan Geelen, de voorzitter van het orkest, uitgenodigd. Leuke mannen, realistisch en met humor. En vooral: met betrokkenheid. Al hun hele leven hebben ze iets met muziek gehad. Ad speelde als jonge vent gitaar. Henk kwam als nieuweling vanuit Eindhoven naar Nuenen en zocht sociale contacten; iemand van het orkest sprak hem aan en zo kwam het dat hij eerste trompet ging spelen. Twan speelde als 9-jarige bij de fanfare in zijn geboortedorp Velden. De een was varkensboer, de ander electro-constructeur, de derde werkte bij Philips. En het ging bij hen zoals bij de meesten waarschijnlijk: als je jong bent leer je spelen, daarna komen de jaren van zorgen en werken, en dan, als je wat ouder bent, ga je weer lekker spelen.
Ze zijn duidelijk over hun hobby: ‘Muziek is belevenis. Je kunt geen muziek maken als je aan je hypotheek zit te denken’. ‘Muziek is de schakelaar tussen het gewone leven en het geestelijk leven’. ‘Het orkest is een heel leuke ontspanning, heerlijk samen muziek maken, alle andere dingen van je afgooien’.
En dat hebben ze volop gedaan. In 1987 werd, onder de vlag van KBO Nuenen, het Senioren Orkest opgericht. Het groeide en bloeide. Rond 1996 ontstond er intern bonje, dat draaide om de muzikale keuzes van de toenmalige dirigent. Het eindigde met een afsplitsing; de dirigent nam 9 muzikanten mee. De groei zette niettemin door, in 2010 moest er zelfs een ledenstop worden ingesteld: 32 muzikanten was de max. Het zilveren jubileum was in 2012.
Trots en tevreden kijkt het trio terug: ‘We hebben in de hele regio opgetreden, we hebben veel mensen blije uurtjes bezorgd in waarschijnlijk wel alle woonzorgcentra. We hebben opgetreden in België en bij wijnfeesten in Duitsland, in het PSV-stadion en in het provinciehuis’. Maar na de succesjaren liet de geleidelijke neergang zich voelen. Overschakelen op andere soorten muziek was geen reële optie: ‘Het Senioren Orkest houdt van polka’s en walsjes, en daar moet je bij de jeugd niet mee aankomen’. Het pleit voor dirigent en bestuur dat ze het besluit hebben genomen om op tijd te stoppen, al is het met pijn in het hart.
Ad, Henk en Twan hebben nog andere orkesten waarbij ze actief zijn, maar voor een aantal leden valt nu definitief het muzikale doek. Jammer, heel jammer. Op donderdag 23 december 2022 repeteerde het orkest voor de allerlaatste keer. Ad keek donker en somber: ‘dit is geen vrolijke dag’. Het Senioren Orkest, ooit het paradepaardje van wat nu Senergiek heet, is niet meer. Het zij zo.
Frank van de Poel
___________________________________________________________________________________
